- لعاب روان(لُ بِ رَ)
کنایه از شراب است. (مجموعۀ مترادفات ص 224)
معنی لعاب روان - جستجوی لغت در جدول جو
- لعاب روان
خدوک روان، می
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(لُ بِ گَ وَ)
لغت نامه دهخدا
آب دهان گوزن:
موی تو چون لعاب گوزنان شده سپید
دیوانت همچو خشم غزالان شده سیاه.
خاقانی.
، لعاب گاو. کنایه از روشنی و سفیدی صبح باشد. (برهان) :
بر کوه چون لعاب گوزن اوفتد به صبح
هویی گوزن وار به صحرا برآورم.
خاقانی.
، کنایه از برف و شبنم، کنایه از روشنی آفتاب و برق. (برهان) ، لعاب شمس:
گو ز تف تیغ تو زهرۀ شیران نگر
آنکه لعاب گوزن در طیران دیده نیست.
خاقانی.
، نوعی از تریاک (؟) سفیدفام که بر کوه و کاه و مانند آن نشیند. (برهان)
موی تو چون لعاب گوزنان شده سپید
دیوانت همچو خشم غزالان شده سیاه.
خاقانی.
، لعاب گاو. کنایه از روشنی و سفیدی صبح باشد. (برهان) :
بر کوه چون لعاب گوزن اوفتد به صبح
هویی گوزن وار به صحرا برآورم.
خاقانی.
، کنایه از برف و شبنم، کنایه از روشنی آفتاب و برق. (برهان) ، لعاب شمس:
گو ز تف تیغ تو زهرۀ شیران نگر
آنکه لعاب گوزن در طیران دیده نیست.
خاقانی.
، نوعی از تریاک (؟) سفیدفام که بر کوه و کاه و مانند آن نشیند. (برهان)
(لَ لِ رَ)
لغت نامه دهخدا
کنایه از شراب لعلی انگوری باشد. (برهان). کنایه از شراب سرخ است. (آنندراج) :
لعل روان ز جام زر نوش و غم فلک مخور
زین فلک زمرّدین بهر چه مار میخوری.
خواجه سلمان (از آنندراج).
، کنایه است از اشک خونین:
گر چو چنگم در بر آیی زلف در دامن کشان
از مژه یک دامنت لعل روان خواهم فشاند.
خاقانی
لعل روان ز جام زر نوش و غم فلک مخور
زین فلک زمرّدین بهر چه مار میخوری.
خواجه سلمان (از آنندراج).
، کنایه است از اشک خونین:
گر چو چنگم در بر آیی زلف در دامن کشان
از مژه یک دامنت لعل روان خواهم فشاند.
خاقانی
لیزابه گوزن خیو گوزن، سپیده دم به گواژ، برف به گواژ، شبنم به گواژ